Οι αναζητήσεις σας.

de finibus
Να και ένας που έχει ξεφύγει από τη σήψη της καθημερινής κοινωνίας και διαβάζει και Κικέρωνα. Εύγε. Το Σεπτέμβριο πέρνα να σου δώσω το απολυτήριο.

filosofikes anyshxeies

Ακόμα ένας με φιλοσοφικές ανησυχίες. Εύγε και σε σένα.

παπούτσια ντι σι
Κάγκουρας μάλλον που τον έβγαλε στο καγκουροκράξιμο. Ξύπνα όσο μπορείς. Και επίσης τα παπούτσια ντι σι είναι για τον πούτσο. Να το ξες. Μην αγοράσεις.

ζακετα ραπερ

Εδώ ο φίλος ή ψάχνει ζακέτα που τη φορούσε ένας οποιοσδήποτε τύπος που παίζει τον ραπά, ή ψάχνει ζακέτα ειδική για ραπ μουσική. Ξύπνα και εσύ. Ούτε ζακέτα χρειάζεσαι για να ραπάρεις, ούτε παπούτσια ούτε τίποτα από τέτοιες αρχιδιές. Ταλέντο χρειάζεσαι. Αν το 'χεις καλώς, αν όχι ξεκίνα να συναρμολογείς αεροπλανάκια. Τώρα αν ψάχνεις ζακέτα που τη φόρεσε ο μαδερφακααιφακγιομπιτσις,  τότε είσαι φασιον βίκτιμ και προσπαθείς να μιμηθείς ταμπ.. ε καρμπόν εννοούσα τους άλλους μπας και πουλήσεις μόστρα.

έδιτ: παγίδα ασβός
Γιατί αν έχεις ασβούς στο σπίτι σου υπάρχει και μία δυσωδία θα λέγαμε. Αλλά μπζηλός, μήπως, λέω μήπως, αισθάνονται το μέρος οικείο;; Δοκίμασε ένα καθαρισματάκι αν δε τό' χεις κάνει ήδη, κι αν το πρόβλημα εξακολουθήσει να υπάρχει, πάρε ένα φλογοβόλο και κάψε τα γαμίδια ΖΩΝΤΑΝΑ. Και φάε το κρέας τους. Η δοκίμασε να βάλεις οδοντόκρεμα με φθόριο αναμεμειγμένη με λίγη μαρμελάδα στα σημεία όπου πέτυχες τους συγγενείς μου, και πρόμπλεμ σολβντ...

Και το καλύτερο

αγορά ακουστικών πορτιέρη
αι λολντ. Κάποιος πορτιέρης ή εν δυνάμει πορτιέρης θέλει να αγοράσει ακουστικά για τη δουλειά του. Μπαίνει στο γούγλη, πληκτρολογεί "αγορά ακουστικών πορτιέρη" και βγαίνουν τα αποτελέσματα. Κάπου βλέπει και το ψόφιος ασβός, του φαίνεται πιασάρικο, μπαίνει και βρίσκει τη μίνι δημοσίευση για τα ακουστικά που πήρα από τον Πακιστανό. Τώρα φίλος δεν ξέρω αν πουλούσε και ακουστικά για πορτιέρηδες, αλλά να σου πω και κάτι, όταν τα αγόρασα, το ένα έπαιζε πιο σιγά από το άλλο, και τώρα δουλεύει μόνο το ένα, το σιγανό. Για 3 ευρά καλά είναι.

Πάρτε και ένα τραγουδάκι.

Και το καλύτερο

Καλό καλοκαίρι.
Σας αγαπάω όλους, ακόμα κι όταν ανήκετε σ'αυτούς που μισώ...

Φιλοσοφικές Ανησυχίες

Κατ' αρχάς καλησπέρα σας. Επέστρεψα μετά από δύο βδομάδες και δεν ξέρω τι να γράψω. Δυο βδομάδες τώρα, υποφέρω τα πρωινά, αφού γκρεμίζουν το διαμέρισμα από πάνω. ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΕ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ. Τη μία κομπρεσέρ, την άλλη βαριοπούλες, την άλλη να πετάνε τούβλα. ΓΑΜΩ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ. Μόλις μου' ρθε έμπνευση. Σήμερα θα αναλύσω το τρισμέγιστο (όχι Ερμή) φιλοσοφικό ερώτημα, τι είναι το καλό και τι το κακό. Η έμπνευση με ήρθε νομίζω από το τρουθ, όπου κάποιος είπε πως το καλό και το κακό αναφέρεται στο συναίσθημα, και στη λογική αναφέρεται το σωστό και το λάθος. Εγώ λοιπόν ως γνήσιος κλοπυ-παστερ, θα αναπτύξω τη ρήση του άλλου. Γιατί έτσι μου αρέσει.


Και ξεκινάμε.
Αν το καλό και το κακό αναφέρονται στο συναίσθημα, τότε πως μεταφράζεται το συναίσθημα στον υλικό κόσμο. Με την ντοπαμίνη και την σεροτονίνη. Βαριέμαι να βάλω λινκς, κάντε και σεις κάτι. Την ηδονή και την οδύνη. Καλή η ηδονή, κακή η οδύνη. Τόσο απλά. Απάντησα. Αυτό είναι. Καλό είναι ότι προκαλεί έκκρηση ντοπαμίνης και σεροτονίνης, και κακό ότι δεν εκκρίνει τα παραπάνω. Να πούμε, ότι ο οργανισμός τον καταθλιπτικών, δεν εκκρίνει ν και σ, άρα η έλλειψη των παραπάνω είναι ικανή να μας σκοτώσει. Αλλά όπως λένε και οι ασιάτες, ΓΙΝ-ΓΙΑΝΓΚ μαδερφακας. Ότι είναι καλό είναι και κακό, καθως και το αντίστροφο. Οι σοκολάτα είναι καλή, γιατί προκαλεί ευχαρίστηση, ωραίο συναίσθημα, ντοπαμίνη σεροτονίνη, αλλά σε περίπτωση που πολλαπλασιάσεις τις σοκολάτες, με απώτερο σκοπό να πολλαπλασιάσεις την ευχαρίστηση, μετατρέπεσαι σε έναν καμένο μπουχέσα, που η πιο έντονη γυμναστική που μπορεί να κάνει, είναι να γράφει ασυναρτησίες στο ψόφιο τον ασβό και δεν τον πλησιάζει θυληκιά κατσαρίδα. Το τσιγάρο προσφέρει ηδονή, αλλά σε περίπτωση "βαριάς" χρήσης, θα ψοφήσεις από καρκίνο του πνεύμονα, η μπορεί να μην σου κάνει κούκου. Ειδικά το τελευταίο, είναι πολύ οδυνηρό, νομίζω, δεν ξέρω, δεν έτυχε να' χω παρόμοια εμπειρία. Ένα άλλο παράδειγμα. Ας πούμε ότι έχεις μια γειτόνισσα, την Λεμονιά. Συχνά, για την ακρίβεια κάθε μέρα, βλέπεις και διαφορετικό άντρα στο σπίτι της. Η Λεμονίτσα είναι αυτό που θα λέγαμε, ΤΟΥΜΠΑΝΟ. Οπότε λέμε, ίσως έχεις ελπίδες. Την βγάζεις έξω, την κερνάς παγωτό και καταλήγεις σπίτι της. Ως γειτονάκια αποφασίζετε να βλέπεστε 3 φορές την εβδομάδα. Οι εμπειρίες που έχει με τους άλλους, την κάνουν ιδιαίτερα καλή (ηδονή), αλλά επειδή είσαι πεόδουλος, αποφασίζεις να μην πάρεις προφυλάξεις την επόμενη φορά. Παραπάνω ηδονή, οκέι. Το καλό (ηδονή) έχει φτάσει στο ζενίθ, άρα πρέπει να εξισσορωπηθεί το κάρμα. Και τι είναι τόσο κακό (οδύνη); Μα φυσικά τα ΣΜΝ. Κολλάμε βλεννόροια, HPV, HIV, έρπη, σύφιλη, κονδυλώματα τα οποία ο γιατρός καυτηριάζει στεγνά, κίτρινο πυρετό, ελονοσία και διάρροια. Και στο καπάκι, μας παίρνει και τηλέφωνο μετά από εννέα μήνες, και μας λέει ότι το μούλικο είναι δικό μας. Τρομάξατε; Καλά κάνατε. Περάσατε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, αλλά στο τέλος τα πράγματα πήραν ΚΑΚΗ ΤΡΟΠΗ. Αρχίζουμε να φωνάζουμε τη μαμά μας και λέμε γιατί σε εμένα και άλλες τέτοιες αρχιδιές. ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΒΛΑΚΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟ. Η ισότητα 1+1=2 είναι σωστή; Ναι; Αφού λοιπόν 1+1=2, θα πρεπε να ξες πως τόσοι γκόμενοι της Λεμονίτσας>80% πιθανότητα ΣΜΝ. Αλλά εσύ ενώ το ξερες, επέμενες και μόνο για την ευχαρίστηση, να τα πάθεις. Θα λες γιατί Θεέ μου σε εμένα και άλλα τέτοια. Και γιατί να υπάρχει τόσο κακό και άλλα χαζά. Θα σου απαντήσω εγώ. ΛΟΓΩ ΦΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ. Επιβιώνουν αυτοί που μπορούν. Εσύ άμα ψοφήσεις, ΟΡΘΩΣ ΨΟΦΗΣΕΣ, ήταν σωστό, όπως το 1+1=2. Ή το άλλο. Τρως σα βόδι και πας από καρδιακό.
Ας περάσουμε και στον αντίποδα. Ας πούμε ότι παίζεις σε μία ομάδα, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, δεν έχει σημασία. Τόσες στερήσεις, κόποι, προπονήσεις, πίεση ψυχολογική, κούραση κοκ. Μιλάμε για πολλέεεες οδύνες. Και στο τέλος η ομάδα σου βγαίνει πρώτη. Ή ότι γράφεις ένα βιβλίο. Κόποι πάλι, παραμελείς και την οικογένεια, και στο τέλος τελειώνεις μια εξαίσια δουλειά και γίνεται ανάρπαστο. Οδύνες πάλι, και στο τέλος κέρδος χρηματικό και ψυχολογικό, αφού ξες ότι η δουλειά σου εκτιμήθηκε. Κακό στην αρχή, καλό στο τέλος. Ουδέν κακόν αμιγές καλού και το αντίστροφο. Όταν βλέπεις τα παιδάκια στην Αφρική από τη τηλεόρασή σου, είναι κακό, γιατί προκαλεί λύπη, συναισθήματα οδυνηρά. Αλλά είναι σωστό, γιατί οι πόλεμοι, η άνιση κατανομή του πλούτου, νά χεις εσύ να τρως σα το βόδι προκαλούν αυτή τη κατάσταση. Και συ απ' όσο σε θυμάσαι μια φορά δε νιάστηκες. Μόνο στεναχωριέσαι όταν τα βλέπεις στη τηλεόραση, η οποία μετά από λίγο θα παίζει Dancing with the papars, χωρίς να κάνεις τίποτα, λέγοντας και καμιά χαζομάρα ότι αν υπάρχει Θεός για' δεν βοηθάει. Γι' αυτό οργανωθήκαμε σε κοινωνίες, στούρνο για να βοηθάμε εμείς και να μας βοηθάνε. Γι αυτό σου δωσε ο Θεός μυαλό, για να βρεις το τρόπο να βοηθήσεις.


Άρα που καταλήγομεν; Ότι δεν μπορεί να υπάρξει το καλό (ηδονή) χωρίς το κακό (οδύνη). Και δεν εννοώ να έχουν οι άλλοι πόλεμο για να εκτιμάς εσύ την ειρήνη. Αλλά την ανάγκη να περάσεις αρκετές οδύνες (και ηδονές καμιά φορά μέσα από δαύτες) πριν καταφέρεις το σκοπό σου. Να περάσεις και από τους Κύκλωπες, και τους Λωτοφάγους, και τη Κίρκη, και τους Λαιστρυγόνες, και τις Σειρήνες, αλλά και από τη Καλυψώ, τη Ναυσικά και λοιπές γκόμενες, πριν καταλήξεις στην Ιθάκη. Το σωστό και το λάθος έχει να κάνει με τα δεδομένα που εισάγεις και το αποτέλεσμα. Ινπουτ- Αουτπουτ. Το καλό και το κακό, η ηδονή και η οδύνη είναι πολύ πιο ισχυρά από το σωστό και το λάθος, το συναίσθημα πιο δυνατό από τη λογική. Σκέψου πόσο μαλάκας-ω έγινες για μια γκόμενα-ο. Σκέψου τους ήρωες που με αυτοθυσία πολέμησαν, αν είχαν οδηγό τη λογική ή το συναίσθημα. Για να θυσιάσεις τον εαυτό σου, πρέπει να οδηγηθείς εκεί από οδύνη κυρίως, οδύνη να ξες ότι δεν θυσιάστηκες να σώσεις τους άλλους, ενώ μπορούσες. Άμα σού' λεγαν πάνε πέθανε για να σώσεις τους Παπούα, δεν θα πήγαινες, θα έλεγες "Για μαλάκα ψάχνετε;". Αν ζούσες ένα καιρό μαζί με τους Παπούα, και έπρεπε να πολεμήσουν με μια άλλη φυλή, κατά πάσα πιθανότητα θα βοηθούσες ακόμα και με κόστος τη ζωή σου. Θα πήγαινες κόντρα με το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, γιατί η κοινωνία έχει μεγαλύτερη αξία από το άτομο. Και οι μέλισσες το κάνουν αυτό, και οι τερμίτες, και οι πίθηκες και εσύ. Η λογική είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, και το συναίσθημα αυτό που το κινεί. Ο πιθηκάνρωπας έφτιαξε όπλα, για να μην νιώσει την οδύνη του να ψοφήσει,του να του βιάσουν τη γυναίκα και το μαμούθ, να ψήσουν το παιδί του κα. Έφτιαξε παγίδες για να πιάνει ζώα, για να μην νιώσει την οδύνη της πείνας της δικιάς του και της οικογενείας του. Η λογική, το μόνο που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφή, είναι η τεχνητή νοημοσύνη. Μόνο ένας κομπιούτορας, μπορεί να αυτοκαταστραφεί, με συναρτήσεις. Να τους πεις 1+1=3 και να σου πει "είσαι μαλάκας, αντίο".

Επίσης θα προστεθεί στην ομάδα, ακόμα ένας κατεστραμμένος, ας ελπίσουμε να φανεί αντάξιος των προσδοκιών σας. ΤΝΣ γουελκαμ του δε τιμ.


Φλυάρησα και δεν το συνηθίζω, οπότε σας καληνυχτώ.
ΣΙ ΓΙΑ.

Έλα να κράξουμε παρέα. Νο2

Μετά από μία περίοδο στο κρεβάτι λόγω οξείας τεμπελίτιδας, ήρθε η ώρα να ξαναγράψω. Και σήμερα έχω όρεξη να κράξω. Κατ’ αρχήν, τιενες γαμιέσαι με ουρακοτάγκο μαλάκα, μουνόπανο. Και ο άλλος ο τετραπληγικός επίσης. Όταν θα με διαβάζεις σου εύχομαι να σφαδάζεις από τους πόνους της γέννας και στο τέλος να ψοφίσεις και εσύ και το τρισάθλιο μωρό που έχεις στη κοιλιά σου δύο χρόνια τώρα. Και επίσης γαμώ τους κωλόγερους που πέφτουν πάνω σου, και τους ζητάς ΕΣΥ συγγνώμη (μπράβο μαλάκα) φοβούμενος ότι θα μοιάξεις της εγωκεντρικής καριόλας που κατέβηκε απ’τα βουνά, και σε ΒΡΙΖΟΥΝ κι από πάνω. ΓΑΜΩ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΚΟΥΒΑΛΑΣ ΣΤΗ ΠΛΑΤΗ ΣΟΥ ΣΚΑΤΟΜΥΑΛΕ. ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΩ ΕΓΩ ΤΟ ΦΠΑ ΣΤΗΝ ΤΥΡΟΠΙΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΕΣΥ. ΤΡΑΒΑ ΠΕΘΑΝΕ ΡΕ ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΑΛΤΣΧΑΙΜΕΡ ΠΟΥ ΣΕ ΔΕΡΝΕΙ 2600 ΧΡΟΝΙΑ. ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ ΚΟΨΙΜΟ ΡΕ ΣΕ ΓΑΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΣΤΟ ΙΚΑ. ΠΑΛΙΟΣΤΡΟΥΓΚΑΝΟΒΛΑΧΕ ΓΑΜΩ ΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕΣ ΓΕΛΟΙΕ. Σήμερα λοιπόν θα κράξουμε κάγκουρες και τιβι, όπως ζήτησε και ο φίλος μου ο μαυραυγίτης. Και ξεκινάμε...

Τιβί

Μιλάμε το έχουνε παραχέσει. Έρχεσαι το μεσημέρι από τη δουλειά/σχολείο/σχολή/καφενείο/γκόμενα-ο και τα σχετικά, και εκεί που θες να δεις καμιά μαλακία να γελάσεις και να πέσεις να ξεραθείς στον ύπνο, βλέπεις σε ψαρωτικό φόντο, να πέφτουν ψαρωτικά γράμματα, και να ακούγεται μια ψαρωτική φωνή. «Δείτε σε λίγο. Αποκάλυψη: Με ποιον τα έφτιαξε η Τάδε Παπαρίδου». ΣΤΑ ΠΑΠΑΡΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΑ ΕΦΤΙΑΞΕ Η ΠΑΠΑΡΙΔΟΥ. ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΣΑΣ ΝΑ ΟΥΜ. Δηλαδή, νταεμν. Λες και είχα μια φαγούρα από το πρωί για το τι χρώμα έβαψε τα μαλλιά της το χιψι πουτανί, με ποια κρέμα έκανε αποτρίχωση ο τάδε μαλάκας σχεδιαστής μόδας, και και και....  Το μόνο που αξίζει είναι καμιά ταινία απ’ αυτές τις αμερικανιές η καμιά άλλη εκπομπή που παίζει το βράδυ. ΟΧΙ ΔΕ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΤΣΟΝΤΕΣ. Άμα με έβαζες το δίλλημα ενα 24ωρο τηλεόραση ή, το χιούμαν σέντιπιντ, το τιθ και το ολύμπικ πέιν σε λούπα για 48 ώρες θα διάλεγα το δεύτερο. Αλλά δεν φταίνει αυτοί. Εμείς φταίμε που τους βλέπουμε σα μαλάκες και δεν πάμε να κάψ... διαμαρτυρυθούμε έξω από τα στούντιο. Πραγματικά όσο το σκέφτομαι λέω γουατ δε φακ. Τι μαλακίες είναι αυτές. Και τους πείραξε ο Μπουτάρης που είπε να βάλει τσόντες. Προσβλήθηκαν, γαμώ το Δία τους, γιατί αυτά είναι ανηθικότητες. Ας τους έλεγε κι αυτός ότι θά βαζε σοφτ ότι βάζουν δηλαδής και τα σκουπιδοκάναλα. Αλλά μπααααα, θα χάνανε πολλούς τηλεθεατές βλέπεις. Γιατί άλλο να βλέπεις με ένα κλασσικό μπακράουντ μιούζικ και άλλο να βλέπεις και να ακούς για το μανικιούρ της Τσαλαπετινίδου. Το ίδιο είναι; Όχι βέβαια....

Κάγκουρες

Εδώ τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Εγώ τώρα τελευταία που αγαπάω όλο τον κόσμο(καλά τους περισσότερους, έστω) άρχισα να συμπαθώ τα καγκούρια γιατί δίνουν αφορμή, αφ’ενός να γράψω στον ασβό, αφ’ετέρου να τους χλευάσω και να γελάω μόνος μου σαν το χαζοχαρούμενο. Κατ’ αρχήν, θά’ θελα να διευκρινίσω κάτι. Υπάρχουν οι κάγκουρες με μηχανάκι, και αυτοί χωρίς μηχανάκι. Οι μόνη τους διαφορά είναι ότι οι μεν έχουν μηχανάκι, ενώ οι δε, όχι. Ο κάγκουρας μπορεί να καπνίζει, γιατί είναι μάγκας και αλάνι και μπαντας ή μπορεί και όχι. Συνήθως φοράει ρούχα ντι σι, σιρκα, και άλλες μάρκες που δεν ξέρω, γιατί δεν μπήκα στον κόπο να μάθω, γιατί κάθε φορά που μαθαίνω και μία πρέπει να νηστέψω  40 μέρες και να πάω για εξομολόγηση. Μαλλί λες και βάλαν το ξερό τους σε γεννήτρια van der graaf.

Συνήθως το φτιάχνουν με ισιωτική, το ξύνουν με χτένα, βάζουν λακ και μερικοί έχουν και αντάβγιες. Εκτρώματα. Άμα ο κόσμος ξαφνικά έπαυε να είναι βλαμμένος θα τρώγανε πολύ δούλεμα. Έχω φιλαράκι κάγκουρα καθώς και πολλούς γνωστούς. Μια φορά λεπόν, πήγαμε σε ένα μαγαζί με ρούχα εκτρώματα και αγόρασε μια βερμούδα. Εκτός το ότι ήταν τσόχινη(καλοκαίρι εν τω μεταξύ), εκτός το ότι ήταν σα σακί, χώρια ότι ήταν χειρότερης ποιότητας και από σακί με αλεύρι, τη χρυσοπλήρωσε κιόλας.
Όλοι μαζί...

Μπράβο μαλάκα

Τα άτομα που συχνάζουν σε τέτοια ρουχάδικα, πωλητές πελάτες, δε μου άφησαν τη καλύτερη εντύπωση. Μια άλλη φορά που ξαναπήγα να πάρει κάτι άλλο είπα να ρίξω μια ματιά στις ζακέτες όσο περίμενα. Κόντεψα να πάθω αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Μια ζακέτα..... Μια ζακέτα..... Μια ζακέτα..... Δεν περιγράφεται με λόγια. Να έχει πάνω κάτι πανεπόπτες οφθαλμούς, κάτι άλλες μαλακίες, όλα τα 16,000,000 χρώματα των νοκια, μωβ, πορτοκαλί, άσπρο, μπλέ, ρωζ, πράσινο, μπλε ελεκτρίκ και μετά λιποθύμησα. Πραγματικά, ήταν ότι πιο κακόγουστο είχα δει ποτέ στη ζωή μου. Αφού αναρωτήθηκα κιόλας. Υπάρχει μαλάκας που θα αγόραζε αυτό το εξάμβλωμα; Προφανώς για να τα παράγουν, θα υπάρχουν και μαλάκες να απορροφήσουν αυτή τη παραγωγή. Χαζός, χαζός κόσμος. Αφού συνήλθα είπα να συνεχίσω το μπροουσινγκ των ζακετών. Έπεσα σε μία άσπρη με μαύρα τράιμπαλ σχέδια. 140€. Εντάξει τρέχω τώρα. Έρχεται και η πωλήτρια και με λέει. « Αυτή είναι πολύ ωραία, τα σχέδια είναι από τατουατζίδικο και τη φορούσε και ένας ράππερ.» ΤΙ ΜΕ ΛΕΣ ΤΩΡΑ; ΤΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΡΑΠΠΕΡ; ΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΡΑΠΠΕΡ; ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΡΑΠΠΕΡ ΑΛΛΑ ΤΑΠΠΕΡ; ΜΗΠΩΣ ΗΤΑΝΕ ΚΑΙ ΡΑΠΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑΠΠΕΡ; ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ Η ΑΝΤΕΡΓΚΡΑΟΥΝΤ; ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ Η ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΣ; ΣΕ ΠΟΙΟ ΜΑΓΑΖΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ; ΜΑΖΕΥΕΙ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ; ΤΑ ΠΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΟΜΠΕΣ; ΠΟΣΟ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΟΤΑ; ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΣΑΝ ΓΚΑΡΣΟΝΙ, ΚΑΘΑΡΙΣΤΗΣ, Η ΠΟΡΤΙΕΡΗΣ; ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΦΥΛΑΚΗ; ΕΧΕΙ ΦΑΕΙ ΚΟΣΜΟ; ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΝΤΚΟΡ ΜΠΑΝΤΑΣ ΤΥΠΟΣ; ΤΟΝ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΡΙΞΩ ΚΑΜΙΑ;
Δηλαδή πραγματικά. Οι τύποι που αγοράζουν από’ κει όταν δουν ένα ρούχο ρωτάνε ποιος το φορούσε; Αν είναι έτσι να τους πάω και εγώ τα τρύπια μπλουζάκια μου που έχω για ξεσκονόπανα να τα βγάλουν αντίτυπα και να τα πουλήσουν. ΓΑΜΩ ΤΗ ΜΑΛΑΚΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΕΡΝΕΙ. Και συνεχίζει η αθεόφοβη. « Είναι δύο χρονών»
Και έρχεται....
Και έρχεται....
Η ΖΑΚΕΤΑ, ΟΧΙ Ο ΡΑΠΠΕΡ…
ΝΤΟΙΝΓΚ… Έλα ρε; Σοβαρά μιλάς; Δεν κάνεις πλάκα; ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΩΝ Ο ΡΑΠΠΕΡ; Και εγώ που νόμιζα ότι είχα πάει στη βάφτισή του.

Και αρχίζει και χαχανίζει μόνη της. Και εγώ επειδή είμαι και ευγενικός χαμογελάω, αντί να την πω.
« Κοπέλα μου, δεν σε περάσανε από τελικό έλεγχο μετά τη γραμμή παραγωγής; Ξεχάσανε να σου βάλουνε IQ. Πάνε πίσω και πες τους να το διορθώσουνε.»
Δεν το’ πα. Έπρεπε όμως. Μα είναι δυνατόν; Είναι σα να βλέπεις ανθρωπόμορφο δεινόσαυρο ένα πράγμα. ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ με είπαν πως λέγεται. Οπότε όσοι είστε ρεαλιστές αλλάξτε γιατί η φύση αποφάσισε, και αν δεν προσαρμοστείτε δεν θα επιζήσετε. Επίσης όταν είπα στον φίλο μου ότι ακολουθεί τη μάζα, μου απάντησε πως δεν το κάνει λόγω της μάζας, αλλά επειδή του αρέσει ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ. Ναι βλάκα. Και εσένα και τους υπόλοιπους 95 στους 100. Και επέμενε. Και εντάξει λέω, γουατ δε χελ, όλοι προσπαθούμε να είμαστε κοινωνικά αποδεκτοί. Αλλά όχι και σε τέτοιο σημείο ρε γαμώτο. Και τουλάχιστον να ξέρουμε πως κάποια πράματα τα ακολουθούμε επειδή τα ακολουθούν και οι άλλοι. Να έχουμε αυτογνωσία τέλος πάντων και να μην λέμε πίπες. Καλύτερα να ξες ότι ακολουθείς κάτι επειδή στο επιβάλλει ο κοινωνικός περίγυρος, όποιος κι αν είναι αυτός, παρά να νομίζεις ότι αποφασίζεις εσύ. Και για να το παίξω και μορφομένως και διαβαμένος και γραμματιζούμενος και γουάου, θα παραθέσω τις ρήσεις δύο φιλοσόφων.

Δεν υπάρχουν πιο ισχυρά δεσμά, από τα αόρατα νήματα- Φρειδερίκος Νίτσε.

Δεν υπάρχει χειρότερη μορφή σκλαβιάς, από αυτήν που νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος, ενώ στην ουσία είσαι πλήρως χειραγωγημένος και δασκαλεμένος- Βόλφγκανγ φον Γκαίτε.

Και ο νοών νοείτο.

Σας φιλώ σταυρωτά. Καληνύχτα.