Φιλοσοφικές Ανησυχίες

Κατ' αρχάς καλησπέρα σας. Επέστρεψα μετά από δύο βδομάδες και δεν ξέρω τι να γράψω. Δυο βδομάδες τώρα, υποφέρω τα πρωινά, αφού γκρεμίζουν το διαμέρισμα από πάνω. ΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΕ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ. Τη μία κομπρεσέρ, την άλλη βαριοπούλες, την άλλη να πετάνε τούβλα. ΓΑΜΩ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ. Μόλις μου' ρθε έμπνευση. Σήμερα θα αναλύσω το τρισμέγιστο (όχι Ερμή) φιλοσοφικό ερώτημα, τι είναι το καλό και τι το κακό. Η έμπνευση με ήρθε νομίζω από το τρουθ, όπου κάποιος είπε πως το καλό και το κακό αναφέρεται στο συναίσθημα, και στη λογική αναφέρεται το σωστό και το λάθος. Εγώ λοιπόν ως γνήσιος κλοπυ-παστερ, θα αναπτύξω τη ρήση του άλλου. Γιατί έτσι μου αρέσει.


Και ξεκινάμε.
Αν το καλό και το κακό αναφέρονται στο συναίσθημα, τότε πως μεταφράζεται το συναίσθημα στον υλικό κόσμο. Με την ντοπαμίνη και την σεροτονίνη. Βαριέμαι να βάλω λινκς, κάντε και σεις κάτι. Την ηδονή και την οδύνη. Καλή η ηδονή, κακή η οδύνη. Τόσο απλά. Απάντησα. Αυτό είναι. Καλό είναι ότι προκαλεί έκκρηση ντοπαμίνης και σεροτονίνης, και κακό ότι δεν εκκρίνει τα παραπάνω. Να πούμε, ότι ο οργανισμός τον καταθλιπτικών, δεν εκκρίνει ν και σ, άρα η έλλειψη των παραπάνω είναι ικανή να μας σκοτώσει. Αλλά όπως λένε και οι ασιάτες, ΓΙΝ-ΓΙΑΝΓΚ μαδερφακας. Ότι είναι καλό είναι και κακό, καθως και το αντίστροφο. Οι σοκολάτα είναι καλή, γιατί προκαλεί ευχαρίστηση, ωραίο συναίσθημα, ντοπαμίνη σεροτονίνη, αλλά σε περίπτωση που πολλαπλασιάσεις τις σοκολάτες, με απώτερο σκοπό να πολλαπλασιάσεις την ευχαρίστηση, μετατρέπεσαι σε έναν καμένο μπουχέσα, που η πιο έντονη γυμναστική που μπορεί να κάνει, είναι να γράφει ασυναρτησίες στο ψόφιο τον ασβό και δεν τον πλησιάζει θυληκιά κατσαρίδα. Το τσιγάρο προσφέρει ηδονή, αλλά σε περίπτωση "βαριάς" χρήσης, θα ψοφήσεις από καρκίνο του πνεύμονα, η μπορεί να μην σου κάνει κούκου. Ειδικά το τελευταίο, είναι πολύ οδυνηρό, νομίζω, δεν ξέρω, δεν έτυχε να' χω παρόμοια εμπειρία. Ένα άλλο παράδειγμα. Ας πούμε ότι έχεις μια γειτόνισσα, την Λεμονιά. Συχνά, για την ακρίβεια κάθε μέρα, βλέπεις και διαφορετικό άντρα στο σπίτι της. Η Λεμονίτσα είναι αυτό που θα λέγαμε, ΤΟΥΜΠΑΝΟ. Οπότε λέμε, ίσως έχεις ελπίδες. Την βγάζεις έξω, την κερνάς παγωτό και καταλήγεις σπίτι της. Ως γειτονάκια αποφασίζετε να βλέπεστε 3 φορές την εβδομάδα. Οι εμπειρίες που έχει με τους άλλους, την κάνουν ιδιαίτερα καλή (ηδονή), αλλά επειδή είσαι πεόδουλος, αποφασίζεις να μην πάρεις προφυλάξεις την επόμενη φορά. Παραπάνω ηδονή, οκέι. Το καλό (ηδονή) έχει φτάσει στο ζενίθ, άρα πρέπει να εξισσορωπηθεί το κάρμα. Και τι είναι τόσο κακό (οδύνη); Μα φυσικά τα ΣΜΝ. Κολλάμε βλεννόροια, HPV, HIV, έρπη, σύφιλη, κονδυλώματα τα οποία ο γιατρός καυτηριάζει στεγνά, κίτρινο πυρετό, ελονοσία και διάρροια. Και στο καπάκι, μας παίρνει και τηλέφωνο μετά από εννέα μήνες, και μας λέει ότι το μούλικο είναι δικό μας. Τρομάξατε; Καλά κάνατε. Περάσατε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, αλλά στο τέλος τα πράγματα πήραν ΚΑΚΗ ΤΡΟΠΗ. Αρχίζουμε να φωνάζουμε τη μαμά μας και λέμε γιατί σε εμένα και άλλες τέτοιες αρχιδιές. ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΒΛΑΚΑΣ ΓΙ ΑΥΤΟ. Η ισότητα 1+1=2 είναι σωστή; Ναι; Αφού λοιπόν 1+1=2, θα πρεπε να ξες πως τόσοι γκόμενοι της Λεμονίτσας>80% πιθανότητα ΣΜΝ. Αλλά εσύ ενώ το ξερες, επέμενες και μόνο για την ευχαρίστηση, να τα πάθεις. Θα λες γιατί Θεέ μου σε εμένα και άλλα τέτοια. Και γιατί να υπάρχει τόσο κακό και άλλα χαζά. Θα σου απαντήσω εγώ. ΛΟΓΩ ΦΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ. Επιβιώνουν αυτοί που μπορούν. Εσύ άμα ψοφήσεις, ΟΡΘΩΣ ΨΟΦΗΣΕΣ, ήταν σωστό, όπως το 1+1=2. Ή το άλλο. Τρως σα βόδι και πας από καρδιακό.
Ας περάσουμε και στον αντίποδα. Ας πούμε ότι παίζεις σε μία ομάδα, ποδόσφαιρο, μπάσκετ, δεν έχει σημασία. Τόσες στερήσεις, κόποι, προπονήσεις, πίεση ψυχολογική, κούραση κοκ. Μιλάμε για πολλέεεες οδύνες. Και στο τέλος η ομάδα σου βγαίνει πρώτη. Ή ότι γράφεις ένα βιβλίο. Κόποι πάλι, παραμελείς και την οικογένεια, και στο τέλος τελειώνεις μια εξαίσια δουλειά και γίνεται ανάρπαστο. Οδύνες πάλι, και στο τέλος κέρδος χρηματικό και ψυχολογικό, αφού ξες ότι η δουλειά σου εκτιμήθηκε. Κακό στην αρχή, καλό στο τέλος. Ουδέν κακόν αμιγές καλού και το αντίστροφο. Όταν βλέπεις τα παιδάκια στην Αφρική από τη τηλεόρασή σου, είναι κακό, γιατί προκαλεί λύπη, συναισθήματα οδυνηρά. Αλλά είναι σωστό, γιατί οι πόλεμοι, η άνιση κατανομή του πλούτου, νά χεις εσύ να τρως σα το βόδι προκαλούν αυτή τη κατάσταση. Και συ απ' όσο σε θυμάσαι μια φορά δε νιάστηκες. Μόνο στεναχωριέσαι όταν τα βλέπεις στη τηλεόραση, η οποία μετά από λίγο θα παίζει Dancing with the papars, χωρίς να κάνεις τίποτα, λέγοντας και καμιά χαζομάρα ότι αν υπάρχει Θεός για' δεν βοηθάει. Γι' αυτό οργανωθήκαμε σε κοινωνίες, στούρνο για να βοηθάμε εμείς και να μας βοηθάνε. Γι αυτό σου δωσε ο Θεός μυαλό, για να βρεις το τρόπο να βοηθήσεις.


Άρα που καταλήγομεν; Ότι δεν μπορεί να υπάρξει το καλό (ηδονή) χωρίς το κακό (οδύνη). Και δεν εννοώ να έχουν οι άλλοι πόλεμο για να εκτιμάς εσύ την ειρήνη. Αλλά την ανάγκη να περάσεις αρκετές οδύνες (και ηδονές καμιά φορά μέσα από δαύτες) πριν καταφέρεις το σκοπό σου. Να περάσεις και από τους Κύκλωπες, και τους Λωτοφάγους, και τη Κίρκη, και τους Λαιστρυγόνες, και τις Σειρήνες, αλλά και από τη Καλυψώ, τη Ναυσικά και λοιπές γκόμενες, πριν καταλήξεις στην Ιθάκη. Το σωστό και το λάθος έχει να κάνει με τα δεδομένα που εισάγεις και το αποτέλεσμα. Ινπουτ- Αουτπουτ. Το καλό και το κακό, η ηδονή και η οδύνη είναι πολύ πιο ισχυρά από το σωστό και το λάθος, το συναίσθημα πιο δυνατό από τη λογική. Σκέψου πόσο μαλάκας-ω έγινες για μια γκόμενα-ο. Σκέψου τους ήρωες που με αυτοθυσία πολέμησαν, αν είχαν οδηγό τη λογική ή το συναίσθημα. Για να θυσιάσεις τον εαυτό σου, πρέπει να οδηγηθείς εκεί από οδύνη κυρίως, οδύνη να ξες ότι δεν θυσιάστηκες να σώσεις τους άλλους, ενώ μπορούσες. Άμα σού' λεγαν πάνε πέθανε για να σώσεις τους Παπούα, δεν θα πήγαινες, θα έλεγες "Για μαλάκα ψάχνετε;". Αν ζούσες ένα καιρό μαζί με τους Παπούα, και έπρεπε να πολεμήσουν με μια άλλη φυλή, κατά πάσα πιθανότητα θα βοηθούσες ακόμα και με κόστος τη ζωή σου. Θα πήγαινες κόντρα με το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, γιατί η κοινωνία έχει μεγαλύτερη αξία από το άτομο. Και οι μέλισσες το κάνουν αυτό, και οι τερμίτες, και οι πίθηκες και εσύ. Η λογική είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, και το συναίσθημα αυτό που το κινεί. Ο πιθηκάνρωπας έφτιαξε όπλα, για να μην νιώσει την οδύνη του να ψοφήσει,του να του βιάσουν τη γυναίκα και το μαμούθ, να ψήσουν το παιδί του κα. Έφτιαξε παγίδες για να πιάνει ζώα, για να μην νιώσει την οδύνη της πείνας της δικιάς του και της οικογενείας του. Η λογική, το μόνο που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοκαταστροφή, είναι η τεχνητή νοημοσύνη. Μόνο ένας κομπιούτορας, μπορεί να αυτοκαταστραφεί, με συναρτήσεις. Να τους πεις 1+1=3 και να σου πει "είσαι μαλάκας, αντίο".

Επίσης θα προστεθεί στην ομάδα, ακόμα ένας κατεστραμμένος, ας ελπίσουμε να φανεί αντάξιος των προσδοκιών σας. ΤΝΣ γουελκαμ του δε τιμ.


Φλυάρησα και δεν το συνηθίζω, οπότε σας καληνυχτώ.
ΣΙ ΓΙΑ.